سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه و منو ببخشید به خاطر این وقفه طولانی
تو این مدت اتفاقات عجیبی برام افتاد و مسائلی پیش اومد که واقعا مفصله
بگذریم...
در حال حاضر تو دنیزلی زندگی میکنم و اگه خدای مهربون بخواد تو اینده میرم سمت کانادا
یادم نرفته که همیشه ازتون طلب نور و گلاب داشتم
هنوزم دارم...
دوستتون دارم بی نهایت...
دلم راتون یه ذره شده به خدا...
فقط خواستم بگم دوستتون دارم...
به زودی میام پیشتون!
فعلا...
سلام نعمت های مهربون خدا
خوبین؟حالتون چطوره؟وای که دلم برای دیدن تک تکتون لک زده...
الهی من به فدای همه ی شما ترنس های نازنین، همه ی شما هم قبیله ای های خوشجلم...
قرار بود تو تاپیک جدید در مورد خانواده بگم که که از اولین بار چطوری گفتم بهشون و چه ها شد، سعی می کنم افراط و تفریط نشه که فقط گریه تون بگیره...
حالتون چطوره مخاطبای خونه ی من؟
الهی به فدای تک تکتون...
خیلی دلم براتون تنگیده بود، خیلی تا...
این بار می خوام خودمونی بحرفمو باهاتون اون چیزایی که برام اتفاق افتاده رو در میون بذالم...
اما قبلشاز تک تک دوستایی که به طرق مختلفی احوالمو پیگیری میکردن، یه دنیا ممنونم...
نازنینای من، بذارید از اول بهتون بگم که چه ها شد:
من کارای رسیدن به هویتمو از قبل از عید نوروز سال 92(یعنی تقریبا دی-بهمن ماه 91 اینا بود که) شروع کردم...
اون موقع ها تو شهر خودمون می رفتم برای پیگیری، ولی خب متأسفانه من برای روانپزشکا و روانشناسای شهرمون یه جور موش آزمایشگاهی بودم که فقط برای بیشتر آشنا شدن با مقوله ی ترنسکشوالیسم منو سوال پیچ می کردن!حتی برام کمیسیونی هم بین این پزشکان برگزار کردن و نزدیک به 15-16 نفر از این افراد به اصطلاح روانپزشک و روانشناس و دانشجوهای این دو رشته حضور داشتن و من هم مثل یه برده با سوالات پیچ در پیچ و در واقع تکراری این دوستان محترم مواجه میشدم!
اما بعد از چند روزی که گذشت، بهم گفتن که تو شهر ما نمی تونن مجوز بدن و بهتره بیخیال بشم و یا از تهران اقدام کنم!
گذشت و گذشت و گذشت تا اینکه...
و این بار نیز با قلبی آکنده از "درد" آمدم...
قلبی که مالامال زخم است و رنج، آه است و بغض، سوز است و گداز، بهت است و سکوت...
این قلب پرجراحت خویش را در عصر آدینه ای دگر با روحی سرکش تر از قبل و به دور از هرگونه لبخند برای کسانی به ارمغان آورده ام که شاید برایشان سر سوزنی ارزشی داشته باشم! لیک در گفته خویش شکی راه نیست که آن کسانی که ذکر شد، اوهامی بیش نیست و حقیرِ سراپا تقصیر لاجرم یکّه و تنها باز به نثار مرواریدهای روی گونه هایم بر زمین تهی ز وفا خواهم پرداخت...
آسمان نیز خفه ام می کند در این شوریده بازار زمین...
دلم تنها یک چیز می خواهد و آن نیز آسمان است و بس...
درد دارد سخن گفتن از درد، حال آن که این دردها شنوایی ندارند...
نمی دانم حکمت ربّ چیست که باید در این اتاق محقّر خویش شباهنگام تا به سحر چشمان موّاجم را به سوی درب آسمان پیوند زنم تا شاید فرجی باشد و این عبد غریب نیز رهسپار دیار باقی شوم...
دلم اندازه ی همان آسمان داغ است و غرش آتش افزونش همه ی زمین را به رسوایی خواهد کشید...
درد دارم، درد...
و تو چه دانی دردم چیست...
بانگ هل من ناصر ینصرنی را سر می دهم در این خلوتگه خاموش، کیست ره یافته بر این رازکده؟...
قلب چرکینم گذر نتواند کرد از کوفی مسلکی که تیشه بر احساسم زد و هیچش به عذر نبود...
کاش تنهاییِ معصومم تا آنجایی پیش نمی رفت که به هر بی سروپایی بگویم: "عشق"...
.jpg)
فاطمه بانو نوشت:
دوستان عزیز و نعمت های قبیله ی مظلوم ترین خلایق، سلام و رحمت از سوی پروردگار رحیم از برای تک تک شما ازجمله خوبان...
سخن کوتاه نمایم و زحمت کم و آن این که شما را به حق ذات مقدس "الله" سوگند دعای گلاب و نور کنید این عبد عاصی را...
دلتنگ رفتنم...
آه می کشم از اعماق قلب داغدارم از برای کسی که قلبم را داغدار کردو رفت...
دلتان نور و حالتان بهشت...
هو مراقبتان...
و چه واژه ی پر ابهتیست در این نام که تمامتش در یکه تاز اسلام ناب محمدی نهفته است...
سخن از سر گیرم...
پدر...
که تمامیت خستگی ها در چهره ی معصوم و مهمتر از آن مظلومش نهفته است، آرام آرام به سمت مسجد گام برمیدارد...
آب می ایستد...
آسمان می غرد...
ابر تار می گردد...
ماه خسوف می کند...
نفس بند می آید...
توان عجز نشان می دهد...
زندگی نمی چرخد...
بشر مات می نگرد...
زبان قاصر می ماند...
حتم دارم که قیامت در حال شکلگیریست...
و از پس این محشر
علی(علیه السلام) وارد مسجد می شود...
به سمت محراب ابد رهسپار می گردد...
گل خشک می شود و خارش زمین را نشانه رفته و عزم کوفه می کند...
و آرام می گیرد آنجایی که نباید...
پس می شکافد فرق دلیل تداوم هستی را...
و ما کنون سالیان مدیدیست که در فراق پدر یتیمی را تجربه می کنیم...
فاطمه بانو نوشت:
ایام یتیمیمان و شهادت شمع شب های دژم ماه غریبستان تسلیت...
منت دارتانم اگر در این شب های آسمانی، آسمان را از برای حقیر ز رب طلب کنید...
دعایم کنید که این روزها به شدت نیازمندم...
ز غم کسی هلاکم که ز من خبر ندارد...
ایمان دارم به معجزه الهی...
یا الله...
در واپسین روزهای گرم تابستان، در ماه مبارک خدا و در روزهایی که انبوه تنهایی به سمتم حمله ور گشته است، دلم درگیر است و من در اندر احوالات دل طوفانی خویش...
به راستی چرا دلم افسار گریخته گشته است؟
چرا با عقلم قهر می کند هر دم؟
چرا زبان آدمی را نمی فهمد؟
دلم تنها یک زبان را میداند و آن هم زبان عشق است و بس...زبان عشقی که به صدای آونگ ناقوس و طبل رانش گوش فرا داده و در انتظار یک آغوش گرم در این سردبازارِ سیاهِ آغوش هاست...
دل من غصه را می فهمد، کینه را هم؛ شوق را می فهمد، بخشش را هم...
دل من درطلب یک "مرد" است...نه نه! اشتباه نکنید، دلم نه در پی نر که بلکه نشان و در پی سودای یک "مرد" صفت است...
دلم آغوش می خواهد، آغوشی که هیچ گاه تنهایم نگذارد، آغوشی که از روی عشق مطلق باشد و نه از روی هوس و امیال شیطانی...
دلم او را می خواهد...
دلم آغوشش را می خواهد که در گوشم زمزمه کند که فاطمه، بانوی رنج دیده ی سرزمین کوفی تباران، هیچ گاه تنهایم نگذار و همین جمله پیشتر مرا آرام و تسکین کند...
دلم او را می خواهد...
دلم تنمای حضورش را دارد...
تمنای حضور کسی را که عقل از سرم رانده و در همین حوالی نفس هایش در هوای نفس هایم پیچ و تاب می خورد...
دل من عاطفه را می فهمد...
دل من عشق را می داند...
و تو چه دانی که این دلِ محقر چه ها را در خویش جای می دهد؟...
فاطمه بانو نوشت:
این روزهای من:
2-مرحله سردرگمی در نشانه های اصلی هویت فردی و جنسی
بعضی از مشخصه های آن
-تردید های ابتدایی درباره مناسب بودن و داشتن نشانه های اصلی هویت جنسی3-مرحله مقایسه خود با دیگران دررابطه با هویت فردی و جنسی
بعضی از نشانه های آن
-جستجو و سنجیدن دائمی هویت جنسی خود4- مرحله کشف ترنسکشوالیسم و ترنسجندریسم
بعضی از نشانه های آن
- فرد یاد میگیرد که ترنسکشوالیسم وجود دارد5-مرحله سردرگمی در باره ترنسکشوالیسم و ترنسجندریسم که آیا من هم جز این دسته هستم یا نه
بعضی از علائم آن
- تردیدهای اولیه در رابطه با صحت ترنسکشوال بودن خود6-مقایسه های هویتی درباره ترنسکشوالیسم یا ترنسجندریسم
بعضی از نشانه ها
-تست کردن و امتحان هویت ترنسکشوالی و عضویت در این گروهها7-مرحله تحمل هویت ترنسکشوالی یا ترنسجندری خود
بعضی از نشانه ها
-بروز هویت خود به عنوان یک ترنسکشوال احتمالی8-مرحله تاخیر قبل از پذیرش هویت ترنسکشوالی یا ترنسجندری خود
بعضی از نشانه ها
-صبر برای تغییر شرایط و جستجو برای تاییدیه برای هویت ترنسکشوالی9-مرحله پذیرش هویت ترنسکشوالی یا ترنسجندری خود
بعضی از نشانه ها
-یک هویت ترنسکشوالی بنا شده و محکم10-مرحله تاخیر قبل از عمل
بعضی از نشانه ها
-عمیقتر شدن هویت ترنسکشوالی و حذف هویت جنسی قبلی خود و تلاش برای اجتماعی تر کردن خود11-مرحله عمل جراحی
بعضی از نشانه ها
-تغییر کامل هویت جنسی و آلات جنسی12-مرحله قبول هویت در حین عمل جراحی
بعضی از نشانه ها
محکم شدن و بنا شدن هویت فرد در حین عمل13-مرحله انسجام روحی و جسمی
بعضی از نشانه ها
-ترنس سکشوال بودن به صورت مخفی هست14-مرحله غرور و مباهات نسبت به هویت
بعضی از نشانه ها
-به طور شفاف و آزادانه در هویت جدید ابراز وجود میکنندهویت جنسی، مشکلی که باید جدی گرفته شود...
براساس آمار سازمان بهزیستی كشور روزانه سه بیمار دارای اختلال هویت جنسی به سازمان بهزیستی برای درمان و تغییر جنسیت مراجعه می كنند واین در حالی است كه دركشور هیچ نهاد خاصی به صورت جدی متولی ساماندهی و درمان این افراد نیست.
براساس آمار سازمان بهزیستی كشور روزانه سه بیمار دارای اختلال هویت جنسی به سازمان بهزیستی برای درمان و تغییر جنسیت مراجعه می كنند واین در حالی است كه دركشور هیچ نهاد خاصی به صورت جدی متولی ساماندهی و درمان این افراد نیست.
در یک آبان سال 92 جسم گم شده ام را پیدا کرده و پروانه شدم...